Yer tutucular; genellikle çocuklarda süt dişlerinin erken kaybedilmesi ile beraber uygulanan koruyucu bir tedavidir. Yeri boş kalan diş zemininin etrafına geçici bir süre için yerleştirilen nesnelere yer tutucu denir. Bunlar çene ark boyunu muhafaza eder. Dişlerin kaymasını, devrilmesini önleyerek çocuğun ilerleyen süreçte doğru bir diş dizisine sahip olmasını sağlar.
Bunun dışında enfeksiyon, travma veya çürük sebebiyle kaybedilen dişlerin yerini doldurmak için yer tutuculardan faydalanılır.
Eksik dişlerin bıraktığı boşluğu tamamlayan yer tutucular, daimi dişler çıkıncaya kadar ağızda kalır. Diş çapraşıklıklarını önleyen yer tutucu uygulaması, sonraki dişlerin sağlıklı bir şekilde büyümesine yardımcı olur.
Doğal durumlar haricinde gerçekleşen süt dişi kayıpları yer tutucularla telâfi edilir. Çocuklarda erken diş kaybının başlıca nedenleri şöyle sıralanabilir:
İşte yer tutucu uygulaması, dişlerin bu gibi nedenlerden dolayı yitirilmesi hâlinde tercih edilir. Düşmüş veya çekilmiş dişin boşluğunu doldurarak, kalıcı dişlerin herhangi bir konum bozukluğu olmadan düzgün bir biçimde çıkmasına yardım eder. Böylelikle diş dizilimi olması gerektiği gibi gerçekleşir.
Ayrıca diş boşluğunda konumlandırılan yer tutucu, öteki dişlerin o boşluğa doğru kaymalarını da önler.
Bazen her eksik süt dişi için yer tutucuya ihtiyaç duyulmayabilir. Yer tutucu kullanımının gerekip gerekmediği; kemik ve diş gelişimine, kaybedilen diş sayısına, çocuğun yaşına bağlıdır.
Yukarıdaki bilgiler özetlenecek olursa yer tutucuların avantajları şöyle sıralanabilir:
Erken diş kaybı nedeniyle yer tutucu tedavisi gerekmesine rağmen bu uygulama yapılmazsa aşağıdaki sorunlarla karşılaşılır:
Bunun için öncelikle detaylı ağız muayenesi yapılır. Periapikal veya panoramik filmler istenir. Bu filmler yardımıyla daimi dişin kök gelişimiyle ve üzerinde bulunan kemiğin miktarıyla ilgili bilgi edinilir. Ağızdan bir ölçü alınıp laboratuvara yollanır. Bu ölçü doğrultusunda uygun bir yer tutucu tasarlanır.
Hazırlanan aparey dişlerin üzerine yapıştırılır. Alttan ‘sürekli diş’ çıkıncaya dek, 6 ayda bir diş hekimi tarafından kontrol edilmesi gerekir.
Yer tutucuların herhangi bir yan etkisi yoktur. Diş sağlığında veya çiğneme fonksiyonlarında hiçbir soruna yol açmazlar, çocuğa rahatsızlık vermezler.
Sabit ve hareketli olmak üzere iki tip yer tutucu mevcuttur. Bunlar temelde aynı işlevi görür. Ancak yapıları ve özellikleri ile birbirinden ayrılır.
En çok kullanılan bazı yer tutucu çeşitleri şöyle sıralanabilir: